Poem

 امیر هوشنگ ابتهاج

ه . ا .سایه 

تماشا

من تماشای تو می کردم و غافل بودم

کز تماشای تو خلقی به تماشای مَنَند

گفته بودی که چرا محو تماشای مَنی

و چنان محو که یکدم مُژه بر هم نزنی

مُژه برهم نزنم تا که ز دستم نرود

ناز چشم تو بقدر مُژه بر هم زدنی