علیرضا کریم
شاعر لاهیجانی
تکرار می شوی هرروز
در مرکز همین شهر بی شاعر
در امتداد جا ده‌های بی عابر
زیر سایه پیر ترین درخت انجیر
که حضور تو را بی تخفیف در
پیش چشمهای خیس من مرور می‌کند
در مرکز همین شهر بی شاعر
در امتداد جا ده‌های بی عابر
زیر سایه پیر ترین درخت انجیر
که حضور تو را بی تخفیف در
پیش چشمهای خیس من مرور می‌کند
جنس شورید گی‌ام را می‌دانی
و مرا خوب تر می‌فهمی
تو شعر نا تمام منی
شاعر شعرهای کمال
بخوان دوباره مرا
و بگو که بار می‌دهی اینبار بی برگ بی بهار
حتی در آفتاب بی رمق دی
No comments:
Post a Comment