امیر هوشنگ ابتهاج
ا.ه. سایه
نیاز
ﻣﻮج رﻗﺺ اﻧﮕﯿﺰ ﭘﯿﺮاﻫﻦ ﭼﻮ ﻟﻐﺰد ﺑﺮ ﺗﻨﺶ
ﭼﻨﺎن ﺑﻪ رﻗﺺ آﯾﺪ ﻣﺮا از ﻟﻐﺰش ﭘﯿﺮاﻫﻨﺶ
ﺣﻠﻘﻪ ی ﮔﯿﺴﻮ ﺑﻪ ﮔﺮد ﮔﺮدﻧﺶ ﺣﺴﺮت نماست
ای درﯾﻐﺎ ﮔﺮ رﺳﯿﺪی دﺳﺖ ﻣﻦ در گردنش
ﻫﺮ دﻣﻢ ﭘﯿﺶ آﯾﺪ و ﺑﺎ ﺻﺪ زﺑﺎن ﺧﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ
ﻫﺮ دﻣﻢ ﭘﯿﺶ آﯾﺪ و ﺑﺎ ﺻﺪ زﺑﺎن ﺧﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ
وﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﮕﺮﯾﺰد و ﭘﺮﻫﯿﺰ ﺑﺎﺷﺪ از ﻣﻨﺶ
ﻣﯽ ﺗﺮاود ﺑﻮی ﺟﺎن اﻣﺮوز از ﻃﺮف ﭼﻤﻦ
ﻣﯽ ﺗﺮاود ﺑﻮی ﺟﺎن اﻣﺮوز از ﻃﺮف ﭼﻤﻦ
ﺑﻮﺳﻪ ای دادی ﻣﮕﺮ ای ﺑﺎد ﮔﻞ ﺑﻮ ﺑﺮ ﺗﻨﺶ
ﻫﻤﺮه دل در ﭘﯽ اش اﻓﺘﺎن و ﺧﯿﺰان ﻣﯽ روم
ﻫﻤﺮه دل در ﭘﯽ اش اﻓﺘﺎن و ﺧﯿﺰان ﻣﯽ روم
وه ﮐﻪ ﮔﺮ روزی ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﻣﻦ در اﻓﺘﺪ داﻣﻨﺶ
در ﺳﺮاﭘﺎی وﺟﻮدش ﻫﯿﭻ ﻧﻘﺼﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮد
در ﺳﺮاﭘﺎی وﺟﻮدش ﻫﯿﭻ ﻧﻘﺼﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮد
ﮔﺮ ﻧﺒﻮدی اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮدﻧﺶ
ﺳﺎﯾﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺒﯽ ﮐﺎن رﺷﮏ ﻣﺎه و آﻓﺘﺎب
ﺳﺎﯾﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺒﯽ ﮐﺎن رﺷﮏ ﻣﺎه و آﻓﺘﺎب
در ﺷﺒﺴﺘﺎن ﺗﻮ ﺗﺎﺑﺪ ﺷﻤﻊ روی روﺷﻨﺶ
No comments:
Post a Comment