Poem

  از سری اشعار علیرضا کریم

علیرضا کریم شاعر لاهیجانی

زخم شعر

گدازه های دل است این که در سخن جاریست

که زخم شعر من آری به هر زبان کاریست

ببین سماع حروفم به سطر سطر وجود

که گرچه خرقه‌دران است از گنه عاریست

اگر زفاق قلم اشک لفظ می‌رقصد

زفرط غصۀ جانکاه و درد تکراریست

جلای آینۀ دل ز شور باطن ماست

وگرنه آینه سنگ است گاه زنگاریست

خوشم چنان به جمال خیال‌پرور دوست

که این خیال مرا خود کمال بیداریست

به رستخیز کلام آی و حدّ عشق ببین

که بیت بیت غزل خود اناالحق جاریست

علیرضا کریـــــــــم

 

شاعر

 خاندان محصص

خانواده‌ی محصص از خاندان‌های هنرپرور لاهیجان بودند، از خانواده‌ی محصص می‌توان به سرور محصص متخلص به مهکامه اشاره نمود که مادر اردشیر محصص نقاش معاصر است، وی شاعر بود و خط خوش می‌نوشت.

 

 بانو سرور یا سرورالدوله لاهیجانی در سال ۱۲۹۱ در لاهیجان زاده شد. پدرش میرزا احمد مستوفی متخلص به مه‌کامه و مادرش سارا خاتون از زنان خوشنویس، نقاش و هنرمند بود.

سرور از کودکی شعر می‌گفت و شعر بزرگان را حفظ می‌کرد و از نوجوانی شعرهای او در نشریه‌های گیلان چاپ می‌شد. سرور مدرسه را زود به پایان رساند و با وجود سن کم آموزگار نخستین دبستان دخترانه دولتی لاهیجان شد و به زودی نظامت مدرسه را برعهده گرفت. او پدرش را در ۱۳ سالگی و مادرش را در ۱۵ سالگی از دست داد.

از آنجا که تخلص شعری‌اش «مه‌کامه» بوده و با نام خانوادگی همسرش (محصص) در اجتماع می‌زیست، بیشتر به «مه‌کامه محصص» مشهور است.

 در این زمان با پسرعموی خود، عباسقلی محصص، کارمند وزارت دادگستری و از قاضی‌های سال‌های ابتدایی سده ۱۳ خورشیدی ازدواج کرد و چهار فرزند به دنیا آورد، از جمله اردشیر محصص، کاریکاتوریست و ایران‌دخت محصص، مدرس، نقاش، پیانیست و مترجم. اما عباسقلی خیلی زود و در زمان کودکی اردشیر، بر اثر عارضه قلبی درگذشت و مه‌کامه فرزندانش را به تنهایی بزرگ کرد. مه‌کامه در این زمان ساکن تهران شد و از آن پس به تربیت فرزندان، سرودن شعر و نوشتن مقالات اجتماعی دربارهٔ وضعیت زنان پرداخت.

 

در سال ۱۳۱۳ در مسابقهٔ انجمن ادبی ایران به مناسبت هزارهٔ فردوسی شرکت کرد و رتبهٔ اول را به دست آورد.

سرور محصص همچنین از اولین زنان عضو کنگره نویسندگان بود. او در سال ۱۳۲۵ در کنگره شرکت کرد و با مقام بالایی که در شعر و ادب داشت به عضویت هیئت رئیسه کنگره نویسندگان درآمد. از وی بیش از ۵۰۰۰ شعر برجای مانده‌است.

مه‌کامه دوستی نزدیکی نیز با پروین اعتصامی داشت و این دوستی و رابطه تا پایان عمر کوتاه پروین ادامه داشت.نامه‌های این دو تن به یکدیگر معروف است، به ویژه قطعه غم‌انگیزی که در سوگ پروین سروده است بارها چاپ شده‌است.

به نظر می‌رسد اولین آشنایی مه‌کامه با پروین از طریق سروده‌های مه‌کامه که در رسانه‌های آن زمان منتشر می‌شد بوده‌است اما اولین دیدارشان در مدرسه دخترانه بوده‌است. زمانی که مه‌کامه متوجه می‌شود پروین برای دیدارش به مدرسه آمده و بلافاصله این دو بیتی را خطاب به پروین می‌سراید:

ای زاده اعتصام فخر ایران
ای مایه افتخار نوع انسان
سرور به نثار مقدم آورده نثار
گلهای محبت از گلستان روان

در مدتی که پروین در رشت اقامت داشت ارتباطش با مه‌کامه فعال و برقرار بود. پروین پس از بازگشت به تهران در ضمن اولین نامه‌اش به مه‌کامه این دو بیت را در پاسخ به دو بیتی که او برایش سروده بود با خطی خوش برایش نوشت:

بردیم محبت تو در مخزن دل
کشتیم گل مهر تو در گلشن دل
پروین بود آبیار این کشتهُ پاک
تا خون بودش به چشمهُ روشن دل

نقاش

 اردشیر محصص

اردشیر محصص (زاده ۱۸ شهریور ۱۳۱۷ در لاهیجان - درگذشته ۱۸ مهر ۱۳۸۷ در نیویورک)، طراح، کاریکاتوریست و نقاش ایرانی بود.
وب گاه پرشین کارتون
اردشیر محصص در ۱۸ شهریور ۱۳۱۷ از مادری شاعر و پدری قاضی در لاهیجان به دنیا آمد. پدر و مادر او هر دو از متمولان لاهیجان بودند و او نیز بزرگ شدهٔ این شهر بود. محصص پس از تحصیل حقوق در تهران و مدتی کار در دولت، کار طراحی را برگزید و آثار خود را در نشریات و کتاب ها منتشر کرد. پس از انقلاب اسلامی ایران، به نیویورک مهاجرت کرد. اردشیر ۳ ساله بود که به همراه برادر بزرگ ترش به تماشای سریال مشهور «بلای جان نازی ها» رفته بود، زمانی که از سینما برگشت در منزل از او دربارهٔ داستان فیلم سوالاتی کردند و چون او نمی توانست ماجرای فیلم را شرح دهد آنچه را دیده بود روی کاغذ طراحی کرد. این اولین طراحی محصص بود و آغاز راهی که بعدها او را به مشهورترین طراحان ایران و جهان مبدل ساخت.
حسین محجوبی، که خود از نسل نقاشان قدیمی ایران است، در این باره در در گفتگویی با شهروز نظری درمجله تندیس، به بازگویی بخشی از خاطرات خود با محصص ها پرداخت:
«خاندان محصص از خانواده های معروف و مرفه لاهیجان بودند و در تجارت برنج و ابریشم شهرت داشتند. گمان می کنم در حدود پانزده خانواده بودند که در محله پردسر لاهیجان سکونت داشتند. از میان آن ها سه برادر بودند که یکی از آن ها پدر اردشیر و ایراندخت بود و دیگری پدر بهمن و یکی دیگر از برادرها پسری داشت که همکلاس من بود و او هم آدم غریبی بود و در جوانی خودکشی کرد. همه محصص ها کاراکتر غریبی داشتند.»

کای از اردشیر محصص

 

اردشیر محصص

 

نقاش

  بهمن محصص که بود؟

بهمن محصص در سال ۱۳۰۹ در خانواده‌ای لاهیجانی در رشت به دنیا آمد. خاندان محصص مشتمل بر حدود ۱۵ خانواده بود که از مالکین لاهیجان و در کار تجارت چای و ابریشم بودند و در محلهٔ پردسر این شهر اقامت داشتند.

بهمن محصص یکی از هنرمندان پیشرو در هنر ایران است.

بهمن محصص را می‌توان به‌عنوان یکی از برترین هنرمندان نوگرای ایران نام برد. نقاشی‌ها و مجسمه‌های او مخاطب را به دنیای عجیب خود می‌برد

و در 6 مرداد 1389 در رم در گذشت

و از نقاشیهای او

پرندگان

 پرندگان استخر لاهیجان

 

هنر مند

 محمد جواد رهروان هنر مند لاهیجانی

تولد  :  1321گیلان، لاهیجان

تخصص :
تحصیلات :  دیپلم؛ 1347
اجراها :  بازی در نمایش"غفلت" به کارگردانی"جعفر محقق"؛ لاهیجان، تالار عبدالرزاق؛‌ 1342 کارگردانی و بازی در نمایش"عدالت" نوشته"جعفر محقق"؛ لاهیجان، تالار عبدالرزاق؛ 1345 کارگردانی و بازی در نمایش"شهریار و مرد راه نشین" نوشته"سیدگونداس"؛ لاهیجان، سینما استخر؛ 1347 بازی در فیلم کوتاه"او من هستم" به کارگردانی"اکبر منصوری"؛ انجمن سینمای جوان؛ 1362 بازی در فیلم کوتاه"تکلیف شب" به کارگردانی"امیر حسنی"؛ 1363 نگارش و کارگردانی فیلم کوتاه"پیدا‌ی ناپیدا"؛ 1363 بازی در فیلم کوتاه"چارلی چارلی" به کارگردانی"اکبر منصوری"؛ 1363 بازی در فیلم کوتاه"با دست‌های تو" به کارگردانی"؟ آذری"؛ 1363 بازی در فیلم کوتاه"کوچولو" به کارگردانی"امیر حسنی"؛ 1364 بازی در فیلم کوتاه"حرمان" به کارگردانی"مجید محسنی"؛ 1364 بازی در فیلم کوتاه"من گرسنه‌ام" به کارگردانی"حمید اندرزچمنی"؛ 1364 بازی در فیلم کوتاه"زمستان" به کارگردانی"اکبر منصوری"؛ 1365 بازی در فیلم کوتاه"روزی روزگاری" به کارگردانی"مجید محسنی"؛ 1365 بازی در فیلم ویدئویی"گل سرخ" به کارگردانی"محمود تابنده، اردشیر وزیری"؛ 1373 نگارش 

دریافت جایزه بهترین صداگذاری برای فیلم"زمستان" از جشنواره لنگرود؛ 1366 دریافت جایزه بهترین عکس از جشنواره بنیاد شهید؛ 1367 دریافت جایزه بهترین طراحی صحنه از جشنواره تئاتر جوان استان گیلان برای نمایش(؟)؛7 136 دریافت جایزه بهترین صداگذاری برای فیلم"صوء" از جشنواره منطقه سه گرگان، 1372 دریافت جایزه بازیگری برای نمایش"مهپاره" به کارگردانی"بهمن حسنی" از جشنواره استانی گیلان؛ 1382 دریافت جایزه بهترین عکس روزنامه رسالت از جشنواره(؟)؛ سال(؟) (20/3/86)

از سمت راست : محمد جواد رهروان ( آواز خوان ) - شکری ( فلوت ) - ضرابی ( سنتور ) - مسعود آجیلی ( ضرب ) - غلامرضا کامرانی ( دایره )

 

 

Lahijan

  لاهیجان قدیم و جدید

 

هنرمند

 محمد علی حقانی فر هنر مند لاهیجانی

محمد علی حقانی فر متولد 1324 در شهرستان لاهیجان
تخصص: بازیگر
تحصیلات: کارشناسی رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه علامه طباطبایی تهران؛ 1363
اجراها: بازی در نمایش"تابلو" نوشته"ذبیح‌الله نصیرمسلم" به کارگردانی"؟"؛ لاهیجان، تالار دبیرستان ایرانشهر؛ 1345
بازی در نمایش"سنگرهای خالی" نوشته‌"ذبیح‌الله نصیرمسلم" به کارگردانی"نادر قادری‌پور"؛ لاهیجان؛ 1347
بازی در نمایش"گناه سبز" نوشته‌"ذبیح‌الله نصیرمسلم" به کارگردانی"‌نادر قادری‌پور"؛ لاهیجان؛ 1347
بازی در نمایش"چوبدست‌های ورزیل" نوشته‌"غلامحسین ساعدی" به کارگردانی"اردشیر وزیری"؛ لاهیجان؛ 1356
بازی در نمایش"تیاله" نوشته‌"مصطفی رحیمی" به کارگردانی"اردشیر وزیری"؛ لاهیجان؛ 1370
بازی در نمایش"آبادی هفتم" نوشته‌"میرداوود فخری‌نژاد" به کارگردانی"محمدعلی صادق حسنی"؛ لاهیجان؛ 1377
بازی در نمایش"عزیز طبلی" نوشته‌ و کارگردانی"محمدعلی صادق حسنی"؛ لاهیجان؛ 1378
بازی در نمایش"من و هزار تو" نوشته‌"یوسف فخرایی" به کارگردانی"محمدعلی صادق حسنی"؛ لاهیجان؛ 1379
بازی در نمایش خیابانی"بشم" نوشته و کارگردانی"صادق حسنی"؛ لاهیجان؛ 1379
بازی در نمایش"پس گل من کو؟" نوشته"محمود طیاری" 

لون آمیز -حقانی فر
 

Lahijan

 لاهیجان قدیم و جدید

استخر لاهیجان 1329- 1395

هنر پیشه

 پرویز صیاد

هنر پیشه تآتر و سینما تلویزیون

پرویز صیاد و همسرش

در سال ۱۳۱۸ در لاهیجان به دنیا آمد و در رشتهٔ اقتصاد از دانشگاه تهران دانش‌آموخته شد. فعّالیت هنری خود را در سال ۱۳۳۶ با چاپ شعر و داستان کوتاه آغاز کرد و در سال ۱۳۳۷ به نمایشنامه‌نویسی نیز مشغول شد. صیاد فعّالیت در سینما را از سال ۱۳۳۸ با فیلم می‌میرم برای پول به عنوان نویسنده آغاز کرد. او در نقش صمد بسیار معروف شد و فیلم‌های طنز انتقادی اجتماعی و بعضاً سیاسی در این نقش بازی کرد. همچنین برای چند فیلم شعر، تدوین، نوازندگی، مشاور فیلمنامه و طرّاحی چهره‌پردازی را انجام داد. چند کتاب نیز نوشت. در سال ۱۳۵۸ در پی مهاجرت به اروپا نخستین فیلم خود پس از انقلاب را به نام فرستاده به همراه رضا آریا تهیه‌کنندگی کرد. سپس به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا فعّالیتش را در تآتر و تلویزیون ادامه داد

صمد اقا

 

Lahijan

 لاهیجان قدیم و جدید

میدان پنج چراغ

هنر پیشه

 شور انگیز طبا طبایی

هنر پیشه سینما

 زندگينامه  

شورانگيز طباطبايي متولد 1332 در لاهيجان است. وي با نام مستعار کاترين و با فيلم اکبر ديلماج ساخته خسرو پرويزي وارد سينما شد.او پيش از اين فيلم، با نام مستعار شاپرک در فيلم خشم و خون که هنوز به نمايش در نيامده بود، شرکت كرده بود. شرکت در فيلم اکبر ديلماج (با حضور رضا ارحام صدر، ايرن زازيانس و ديانا) سکوي پرتابي براي شورانگيز طباطبايي بود و بعد از آن به علت زيبايي خاصي که داشت به يک باره مورد توجه فيلمسازان قرار گرفت و دست مزدش از سي هزار ريال به سيصد هزار ريال ترقي نمود.

اطلاعات کلی

• دارای مدرک تحصیلی فوق دیپلم عکاسی
•  ۱۳۵۲ – شروع فعالیت در سینما با بازی در فیلم اکبر دیلماج

شورانگیز طباطبایی و ناصر ملک مطیعی در گذر زمان

Poem

از سری اشعار آقای محمد محمایی

دیریست که از گردش ایام پس افتاده ام 

ای دوست

انگار که مرغی شده ام در قفس افتاده ام

ای دوست

گویند کسی را که کسش نیست نفس در 

نفسش نیست

خود را بکناری برسان از نفس افتاده ام

ای دوست

م.ا.محمایی

Whats app : 09195056529

برزیل

 مسابقات جهانی برزیل

2014

اقای منوچهر امین

لاجون زاکون

فوتبال

پیشکسوتان فوتبال لاهیجان

1398  

اصغر مطلبی

روستا

  لاهیجان خانه روستایی

Beautiful

 

Photographer

برادران ضفا بخش 

از پیشکسوتان عکاسی در لاهیجان

کیومرث صفا بخش ( عکاسی همایون )

کیومرث - مصطفی - مهدی

 

 

Photographer

برادران ضفا بخش 

از پیشکسوتان عکاسی در لاهیجان

کیومرث - مصطفی - مهدی

 

View

از سری عکسهای آقای مهرداد گرامی

استخر لاهیجان و دامنه کوه

Beautiful View

Lahijan

 لاهیجان جاده کشاورزی

دهه چهل

از سمت راست : حسن صفاری - محمد جامعی - حسام اکبر پور

Pool

استخر لاهیجان

سال 1337

 

 

Poem

از سری اشعار آقای محمد محمایی

طوفان تلافی می کند

پیراهن لاجوردیش را بتن داشت

وقتی قمری می خواند

هوا  گوارایش  می شد

و نسیم خنکای صبح

 تلخ تر از هر وقت دیگر

بر اراجیف مردی که

با دهان گشادش

کلمات لجن مال شده را

در هوا پرت می کرد ،

خیره مانده بود  !

آسمان آنقدر ابر داشت که ببارد

اما بغض کرده بود و گرفته

پر بال آهنین پرنده ای که

تاپ تاپ، تاپ تاپ ، تپ  !  تاپ !

هوا را تکه تکه می کرد

و رو سیاه شرمنده به آسمان تف

مسافرین  بجز یکی

 همه مرده بودند

در زیر عبای مردی

 نوشتاری خونین بود  !

گوئیا کاروانی از کرمها

پلاسیده و بد بو با چشمهای کور

کور و کپک زده

با لجنی در کناره انتهای چشم و دماغ

در   خیرگی  تفاله شان را

 بر زمین پراکندند

تا اربابان منحوس شان

فرمان فتح بارشان کنند

واز جیب خلق اشرفی !

ماندم که چکنم ؟!

بگریم یا پهلوانی کنم

مشت بر سینه کوبم

یا رستم باشم

 که سهراب را یاری دهم

وای بر من  ، وای بر من

که کاش ابله بودم

وای که بی پناهم  

   خشمگین مباش    !

             طوفان تلافی می کند  !!

 

م.ا.محمایی

پنجشنبه 99.6.27

Whats app:09195056529